O Mαραντονα είναι <<πορτενιο>>, παιδι της αλανας του μπουενος αιρες. Δεν ετυχε να μαθω πολλα για την καταγωγη του. Παντα όμως αποκομιζα την αισθηση, ότι πισω από το σκοτεινο ματι που κοιταζει - <<υποδρα>>κατω από τα πυκνα φρυδια, κρυβεται ενας γκαουτσο, ένα τεκνο της αχαλινωτης μοναχικης ελευθεριας των απεραντων αδειων εκτασεων της παμπα, ενας συνομιλητης των ξωτικων κ των πνευματων του αερα, ενας παναρχαιος σαμανος . Δε νομιζω ότι μπορεις να καταλαβεις έναν ανθρωπο χωρις να καταλαβεις τον τοπο του. Και τον αργεντινο είναι αδυνατον να τον καταλαβεις χωρις να καταλαβεις την παμπα, τις Ανδεις κ το Μπουενος Αιρες (παρεπιπτόντως, όποιος μπορέσει καποτε να το επισκεφτεί).

Καποια στιγμη τον περασμενο αιωνα η Αργεντινη φιλοδοξησε να γινει κατι σαν οι ΗΠΑ του νοτιου ημισφαιριου. Η φιλοδοξια της προσεκρουσε στη φιλοδοξια των ΓΙΑΝΚΗΔΩΝ να είναι τα ΜΟΝΑ αφεντικα της απεραντης ηπειρου από την Ανταρκτικη μεχρι το βορειο πολο. Οι βορειοαμερικανοι καταφεραν να στραγγαλισουν οικονομικα τις οποιες φιλοδοξιες για αναπτυξη ειχαν τα μεγαλα κρατη του νοτου-αργεντινη και βραζιλια. Γεγονοτα όπως αυτά, φυτεψαν στην ψυχη -του γενικα χαρουμενου αργεντινικου λαου - αισθημα αδικιας κ συνδρομο πικριας. Αξιζουμε αλλα δε μας αφηνουν να προκοψουμε. Μας πολεμανε. ΠΟΥΘΕΝΑ δε φανηκε τοσο καθαρα αυτή η ΑΛΗΘΕΙΑ οσο στο χωρο του ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ, οπου ο κοσμος εχει μαθει να βλεπει με γυμνο ματι. Το 1966 στο μουντιαλ της αγγλιας την αργεντινη την ΞΕΣΚΙΣΑΝ διαιτητικα γιατι δεν μπορουσαν να τη σταματησουν αλλιως. Τη βραζιλια την εξοντωσαν τελειωνοντας σωματικα το Πελε. Τον κοπανησαν τοσο που θα ειχαν λιωσει ΔΕΚΑ κοινους θνητους στη θεση του. Στο τελος επεσε, σερνοταν σα σκουληκι. Και προσπαθουσε ακομα να τους παρει μονος του. Είναι ανιστορητη η αποψη ότι ο Πελε ηταν ευθραστος κ κοτευε ευκολα. ΔΕΝ ηταν όμως αργεντινος ουτε ουρουγουανος .Η αφροβραζιλιανικη κουλτουρα του περιεχει ΠΙΚΡΑ όχι ΘΥΜΟ. Η αργεντινη χρειαζοταν διαφορετικη προσεγγιση από πλευρας ΑΓΓΛΟ-ΓΕΡΜΑΝΩΝ κ λοιπων φυλων των <<ανωτερων>>ευρωπαιων. Απο σωματικο νταηλικι οι αργεντινοι δε μασαγανε από ΠΟΝΟ δεν καταλαβαινουν. Οταν τα ποδια μπουν στη θανασιμη κοντρα, του ευρωπαιου (το ποδι) θα σπασει πρωτο ΠΑΝΤΑ, ολες τις φορες. Ετσι μπηκε σε λειτουργια στο μουντιαλ του 66 ενας ολοκληρος προπαγανδιστικος μηχανισμος που ηθελε τους αργεντινους ΚΤΗΝΗ, ΖΩΑ κ εξοβελιστεους από την ποδοσφαιρικη κοινωνια των πολιτισμενων.

Δεκατεσσερα χρονια αργοτερα η Αργεντινη παιζει φιλικο παιχνδι με τη σκωτια στη σκωτια. Ενας δεκαενιαχρονος κοντακιανος ασβος ακουγεται ότι κανει πραγματα με τη μπαλα που δεν γινονται. Οι φημες επιβεβαιωνονται όταν ο κοντος πιτσιρικας με το σωμα παλαιστη στρωνει μπροστα του το τοπι περναει ΟΛΟΚΛΗΡΗ την εθνικη Σκωτιας κ μπαινει με τη μπαλα στα διχτυα. Τοτε πρωτοακουστηκε το ονομα ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ.


Το μουντιαλ του 86 είναι το μουντιαλ του μαραντονα. Η αργεντινη προχωραει υπουλα όπως κ η γερμανια. Η πυραυλοκινητη ΕΣΣΔ σκονταφτει στη Γαλλια κ τελικα καταδικαζεται σε θανατο από τη διαιτησια των κυκλωματων. Ο μαραντονα εχει καθαρισει ότι του ζητηθηκε να καθαρισει κ καραδοκει.. Και ερχεται το παιχνδι με την ΑΓΓΛΙΑ - δικαια θεωρουμενο ως ένα από τα πιο ιστορικα ολων των εποχων. Ο μαραντονα θα βαλει και τα δυο γκολ, που το δευτερο (περνωντας ολη την αγγλικη αμυνα) ΙΣΩΣ θα το εβαζε κ ο ΠΕΛΕ - ποτε κ κανενας άλλος. Το γκολ όμως με το ΧΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, αυτό το γκολ φαουλ είναι τελικα ο μαραντονα.


Όχι το άλλο που περασε ολοκληρη την αγγλικη αμυνα το οποιο είναι κατά πασα πιθανοτητα το καλυτερο γκολ που μπηκε ποτε σε τοσο σημαντικο αγωνα. Το ΦΑΟΥΛ όμως είναι πραξη ΠΟΛΙΤΙΚΗ. Εκει ο Μαραντονα προσχωρει σε μια ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ αντιθετη από του ΠΕΛΕ που θελει να τον αγαπαει - εστω κ νεροβραστα - ολος ο κοσμος, αντιθετη από τον υποκριτικο και ΜΟΝΟΜΕΡΗ πουριτανισμο του βρετανικου FAIR PLAY. Μια ιδεολογια που λεει ότι ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΑ είναι να στερησεις από τον αδικημενο λαο σου μια νικη πανω στην ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ δυναμη που βυθισε τα αργεντινικα πλοια κ εστειλε τους Γκουργκας ένα τριτο της υδρογειου μακρια από το λονδινο και μιση υδρογειο μακρια από το ΝΕΠΑΛ να βιασουν - για μια ακομη φορα - τα νησια ΦΟΚΛΑΝΤ. Το επομενο αριστουργηματικο γκολ του μαραντονα είναι μια προσωπικη καθαρση του μαραντονα. Το βρωμικο γκολ είναι προιον λαικης οργης της συλλογικης νοτιοαμερικανικης ψυχης που εχει τραβηξει αρκετα από τους <<γκριγκος>>(GREENCOATS) ώστε όχι μονο να αποδεχεται την παραβαση του κωδικα αλλα να αποζητει ως σταση ΖΩΗΣ το θρυμματισμα του.


Το 1994 στις ΗΠΑ η νεα ταξη πραγματων ειχε αποφασισει ότι ανθρωποι σαν τον μαραντονα δεν πρεπει να υπαρχουν. Τοτε ο ντιεγκο αρπαξε το πρωτο χτυπημα κατω από τη ζωνη. Ακολουθησαν και αλλα. Ο μεγαλος παιχτης και ιδιοτυπος επαναστατης συνεχισε να χτυπιεται με ολο και περισσοτερους . Μοναχικος λυκος από τη φυση του, ανικανος να βρει πραγματικες συμμαχιες εξω από το ζωικο του ειδος, απαιδευτος στους συμβιβασμους στους συνηδεισιακους ελιγμους και στις φιλοσοφικες ντριμπλες, μαγκωμενος γερα από το χοντρο του σβερκο στο δοκανο του πρωτογονισμου του ο Ντιεγκο Αρμαντο Μαραντονα θα αρχισει έναν χαμενο πολεμο με την παρακμη. Ολα δειχνουν ότι ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΕ να μαχεται τοσους πολλους και μαζι και τον ιδιο του τον εαυτο. Η καρδια του απειλει να τα παρατησει. Φοβαται αραγε ο Ντιεγο το θανατο? Ποιος ξερει. Παρατηρωντας παλι την ιδιαιτερη κουλτουρα του μπορουμε να αχνοδιακρινουμε καποια σημαδια. Τα παθη του ντιεγκο μοιαζουν με τα παθη της Λατινικης Αμερικης, της ψυχης των λαων της στην υπηρεσια ξενων η αθλιων εγχωριων δικτατοριων. Παιζει ο φυσικος ποδοσφαιριστης Πασαρελα, ο Κεμπες, ο Μπερτονι για να δοξαστει ο δικτατορας ΒΙΝΤΕΛΑ. Αντιπαλος η Ολλανδια της τεχνογνωσιας και των ροζ - γαλακτομικης προελευσης - μαγουλων επιφανειακα δημοκρατικη, στο βαθος ρατσιστικη και δουλοκτητικη. Με ποιον εισαι? Οι απαντησεις δεν είναι αυτοματες. Πηρα θεση και ειπα <<Ειμαι με το λαο της Λατινικης Αμερικης γιατι αυτό προσταζει το ενστικτο μου>>. Χρειαστηκε να περασουν 21 ολοκληρα χρονια και να ζησω την επεμβαση του ΝΑΤΟ στη Σερβια για να ησυχασω ότι εκεινη η επιλογη μου ηταν πραγματι ορθη.

Τιποτα που εχει να κανει με τη Λατινικη Αμερικη δεν είναι ποτε μονοσημαντο. Ο μαραντονα είναι ο μεγαλυτερος λατρης του Τσε Γκε Βαρα . Ξερετε με ποιον είναι στα μαχαιρια? Με τον άλλο μεγαλο ντεσπεραντο του ποδοσφαιρου τον αρχικαπετανιο Τσιλαβερτ που βριζει τον μαραντονα . Ο ένας <<μπαντιντο>> βριζει τον άλλο καλπικο . Αυτη είναι η Λατινικη Αμερικη. Ο Ζαπατα μαχεται τον Βιγια, ο Μαδερο με τον Ομπρεγκον, ο Ομπρεγκον τον Ουερτα και οι δυο μαζι τον Καρανσα. Και υποτιθεται ότι ξεκινησαν μαζι την επανασταση για να ανατρεψουν τον Πορφυρο Δια. Τελικα νομιζω ότι ο ΝΤΙΕΓΚΙΤΟ είναι η ιδια η Λατινικη Αμερικη. Χαρμανι εκρηκτικο, μοιραιο, βιαστικο που δε γνωρισε ποτε την πολυτελεια του χρονου για να <<μελωσει>>. Ενα μουρλο παιδι ερωτευμενο με τη ζωη , κατοικει στο ιδιο σωμα με έναν γκαουτσο, ετοιμο να πεθανει με το ανοιγοκλεισιμο του βλεφαρου, αν κατσει η μυγα στη λαμα της μαχαιρας του. Για την ποσοσφαιρικη δεοντολογια, ένα αγριμι που αντι να λιωσει από το φοβο του αντικριζοντας στο γηπεδο το δολοφονο Γκοικοετσεα που του ειχε σπασει ηδη μια φορα το ποδι ένα χρονο πριν τον ΠΛΑΚΩΣΕ στις γρηγορες. Τι χρωμα καρτα να δειξεις σε ένα ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ? Δεν υπαρχει τετοιο χρωμα. Για ολους τους ΚΟΜΠΛΕΞΙΚΟΥΣ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ η μονη θεση του ντιεγκο είναι στην κολαση εκει οπου ανηκουν ολοι οι απαγκοσμιοποιητοι που τολμανε να θελουν να είναι ο ευατος τους ακομα και επι ποινη θανατου.


Καταληγοντας πιστευω ότι ο ντιεγκο δε φοβαται να πεθανει. Εχω ακουσει πολύ Αταουλπα Γιουπανκι πολύ Μερσεντες Σοσα για να πιστεψω κατι τετοιο. Εκεινο που πιστευω είναι ότι ο μαραντονα δε διαθετει τα εφοδια για να ζησει ησυχα τη φυσικη του παρακμη. Ουτε θα κοψει τα ναρκωτικα και τις καταχρησεις . Ο ανθρωπος αυτος φτιαχτηκε για να λειτουργει σε άλλες ταχυτητες από τους κοινους θνητους. Οχι δεν είναι κοινος θνητος. Ειναι ένα μεγεθος στοιχειακο και ακατανοητο πρωτα στον ιδιο. Ενα δαιμονιο, ένα ξωτικο που μιλησε μεσα από το ποδοσφαιρο γιατι ετσι μπορουσε καλυτερα να αγγιξει τις καρδιες των ανθρωπων. Δε νομιζω ότι θα δουμε ποτε κατι παρομοιο. Το ότι το τελος του σχεδον είναι απιθανο να είναι καλο είναι μια λεπτομερεια.

Καποτε μεσα στο νεκροταφειο των ξεχασμενων ελεφαντων που ηταν στην ωρα τους μεγαλοι ποδοσφαιριστες αλλα ΤΙΠΟΤΑ περισσοτερο ο Πελε και οι αλλοι θα ψαχνουν με αγωνια να βρουν το μνημα του ΝΤΙΕΓΚΟ αναμεσα στα δικα τους. Δε θα το βρουν. Ο Ντιεγκο θα είναι θαμμενος αλλου...