από τον Fabian Estay
Κάποτε που ήμουν πιο πιτσιρικάς μου είχε δώσει ο Γιάννης ο Σπάθας στο στούντιο μια συμβουλή...... "Το Ντο όποιος και να το παίξει Ντο θα παραμείνει...

Το δύσκολο είναι να το παίξεις με τέτοιο τρόπο ώστε να δώσεις στον ακροατή όσα πιο πολλά συναισθήματα μπορείς, γιατί σίγουρα ένα θα δώσεις...."

Όλοι οι μεγάλοι μουσικοί στην Ελλάδα και στον κόσμο, έγιναν μεγάλοι επειδή έδωσαν πολλά παραπάνω πράγματα από τις μελωδίες τους....Έδωσαν κυρίως αμέτρητα συναισθήματα μέσα από τη κάθε τους νότα.....Έτσι απλά...

Τώρα, γιατί θεωρώ τον Βαγγέλη Παπαθανασίου τον κορυφαίο όλων των συνθετών που ανέδειξε η Ελληνική γη??? Η απάντηση είναι απλή αλλά και πολύπλοκη ταυτόχρονα...


1) Στα μέσα της δεκαετίας του 70 δεν στηρίχτηκε στις υπάρχουσες μουσικές φόρμες και στα ρεύματα της εποχής....Πειραματίστηκε και δημιούργησε κάτι εντελώς καινούργιο και κυρίως κάτι εντελώς δικό του.....

2) Η μεγαλύτερη πρόκληση για έναν συνθέτη είναι η μοναξιά στο στούντιο. Όχι η συναισθηματική, αλλά η πραγματική....Όταν γράφεις μουσική αλλά ταυτόχρονα πρέπει να δημιουργήσεις εσύ όλα τα όργανα που θα υποστηρίξουν τη μουσική σου και στο τέλος αυτά τα όργανα - ήχοι πρέπει να τα αποδώσεις ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ, τότε πρέπει να είσαι ο κορυφαίος για να το κάνεις αυτό και να έχει τη μέγιστη δυνατή αποδοχή.....

3) Ο Βαγγέλης δεν έγραφε απλά μουσική, δημιουργούσε ήχους, δημιουργούσε εφέ, έπαιζε με τις συχνότητες ώστε ο κάθε ήχος του να δίνει διαφορετική ενέργεια στη μελωδία. Στο τέλος τα πάντρευε όλα αυτά μαεστρικά μέσα στο κάθε έργο του...Το να δίνεις διαφορετική ενέργεια μέσα στην ίδια μελωδία είναι το δυσκολότερο πράγμα σε μια σύνθεση...Αυτή είναι η μια από τις τεράστιες διαφορές του Βαγγέλη με τον Θεοδωράκη και τον Χατζιδάκι.....

4) Οι άλλοι 2 κορυφαίοι ο Μίκης και ο Μάνος, έγραφαν πάνω σε στερεότυπα μοτίβα με κουπλέ, ρεφρέν, γέφυρα, κλπ....Οι συνθέσεις τους σίγουρα έμειναν στην ιστορία σαν οι κορυφαίες, αλλά δεν είχαν αυτό το απρόσμενο του Βαγγέλη....Δεν είχαν αυτόν τον διαφορετικό αέρα μιας μελετημένα ελεύθερης σύνθεσης χωρίς τους φραγμούς των στερεοτύπων.....

5) Ο Βαγγέλης δημιούργησε συναισθήματα ΜΟΝΟ μέσα από τις νότες του....Σπάνιες ήταν οι φορές που χρησιμοποίησε στίχο...Οι μεγαλύτερες επιτυχίες του παγκοσμίως είναι χωρίς στίχο....Αυτό αυτόματα τον κάνει να ξεχωρίζει από τους άλλους....

6) Ο Βαγγέλης έμεινε στα στούντιο του και στις εμφανίσεις του με τα πλήκτρα του....Δεν προκάλεσε ποτέ και κανέναν. Δεν πολιτεύτηκε, δεν το έπαιξε κάποιος σπουδαίος και διαφορετικός για να παρασύρει τα πλήθη. Δεν χρησιμοποίησε την εμβέλεια του για να έχει κάποιο όφελος, δεν έμαθε ποτέ κανείς για τη προσωπική του ζωή...Ο κόσμος ξέρει τον Vangelis μόνο για τις μουσικές του και για την αξιοπρέπεια του...Αυτό από μόνο του τον κάνει απλά τον κορυφαίο όλων.....

7) Έμεινε απόμακρος από όλους και από όλα όχι επειδή ήτανε σνομπ, αλλά επειδή είχε την αυτογνωσία να καταλάβει ότι δημιούργησε πράγματα πολύ μεγαλύτερα από τον ίδιο....Δεν άφησε λοιπόν τα όποια ανθρώπινα ελαττώματα του (που σίγουρα είχε) να υποσκελίσουν και να καλύψουν το έργο του....

Το κάθε Ντο του Βαγγέλη Παπαθανασίου δεν ήταν λοιπόν απλά μια νότα με δεκάδες συναισθήματα....Ήταν ένας διαφορετικός κόσμος...Και μόνο αυτός κατάφερε να δημιουργήσει τον δικό του μουσικό κόσμο.....

Να λοιπόν γιατί ήταν, είναι και θα είναι ο κορυφαίος όλων Έλληνας μουσικοσυνθέτης και μέσα στους κορυφαίους παγκοσμίως.....