Ο Σπύρος Γιαννιώτης δηλώνει δικαιωμένος για την προσπάθειά του μετά τους θριάμβους στη Σαγκάη.
Σε συνέντευξή του στο woop.gr ο πρωταθλητής του Θρύλου μίλησε για τα μετάλλια στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα κολύμβησης.
Όποιος είδε τη φωτογραφία και τις εκφράσεις του προσώπου σου στον τερματισμό καταλαβαίνει πολλά. Ήταν το αίσθημα της δικαίωσης αυτό που κυριαρχούσε;
«Αυτό που ένιωσα περισσότερο είναι η ικανοποίηση πως η τόσο κουραστική προπόνηση, η τόση καταπόνηση, η προσπάθεια και η προσήλωση μου σε αυτόν τον στόχο, έπιασε …τόπο. Αν αυτό είναι δικαίωση, τότε ναι, νιώθω δικαιωμένος! Ο πρώτος μου στόχος σε αυτό το παγκόσμιο πρωτάθλημα ήταν να πάρω το εισιτήριο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Να τερματίσω μέσα στους δέκα πρώτους. Στα δέκα χιλιόμετρα έτσι όπως εξελίχθηκε η κούρσα κατάλαβα πως μπορούσα να πετύχω κάτι πολύ καλύτερο..»
Έχεις συνειδητοποιήσει το μέγεθος της επιτυχίας σου;
«Γενικά δεν κάνω σκέψεις τέτοιου είδους. Πώς και γιατί.. Αυτό που ήθελα να πετύχω εγώ, το πέτυχα. Οπότε αυτό με ικανοποιεί. Σίγουρα είναι μία διάκριση που λίγοι έχουν πετύχει στον ελληνικό αθλητισμό, αλλά αυτό που με χαροποιεί ιδιαίτερα είναι πως μέσα σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς που διανύει η Ελλάδα, μπόρεσα και εκπροσώπησα τη χώρα μου επάξια».
Στα 10 χλμ όπου και κατέκτησες το χρυσό μετάλλιο, κατάφερες και νίκησες και τον κορυφαίο στο αγώνισμα, το Γερμανό Λούρτζ. Ήταν κάτι το οποίο περίμενες ότι θα συμβεί;
«Ένιωθα πάρα πολύ δυνατός. Είχα κάνει πολύ καλή προπόνηση. Όμως δεν σκεφτόμουν ότι θα τον περάσω. Ήξερα ότι ο Γερμανός πάει για μετάλλιο. Εγώ το μόνο που σκεφτόμουν ήταν η πρόκριση στους Ολυμπιακούς, αλλά στο τέλος έτσι όπως εξελίχθηκε η κούρσα κατάφερα να τον περάσω. Ήμουν καλύτερος από αυτόν γι αυτό και άντεξα την πίεσή του. Η πίεσή του στο τελευταίο χιλιόμετρο ήταν απίστευτη. Ήταν ακριβώς στα πόδια μου και προσπαθούσε να με προσπεράσει, ανεβάζοντας το ρυθμό και αναγκάζοντας κι εμένα να πάω ακόμα πιο γρήγορα.»
Ήταν η κορυφαία στιγμή στη μέχρι τώρα καριέρα σου;
«Αυτό που με ικανοποιεί είναι ότι μπόρεσα να πάρω το χρυσό, γιατί δεν το είχα κάνει ποτέ και το «φοβόμουν». Γιατί άλλο να το σκέφτεσαι και άλλο να το πραγματοποιείς. Υπάρχει ο φόβος ότι «Μπορώ να το κάνω; Είμαι ικανός;» Νομίζω πως, ναι, είναι η κορυφαία στιγμή στην καριέρα μου , αλλά το συναίσθημα που νιώθω είναι παρόμοιο με αυτό που ένιωσα όταν είχα κάνει πανελλήνιο ρεκόρ ή όταν πέρασα στους τελικούς στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας».
Το άθλημα αυτό είναι ατομικό, ωστόσο θεωρώ πως ένας παγκόσμιος πρωταθλητής πρέπει να έχει γύρω του ανθρώπους που τον στηρίζουν καθημερινά. Που το αφιερώνεις αυτό το μετάλλιο;
«Στον προπονητή μου, Νίκο Γέμελο, γιατί η επίπονη δουλειά που κάνω εγώ μέσα στο νερό είναι αντίστοιχη με αυτή που κάνει ο προπονητής μου έξω από αυτό. Γιατί εκεί χρειάζεται υπομονή και τα προβλήματα κατά τη διάρκεια της προπόνησης είναι πολλά. Στην οικογένειά μου, γιατί από τότε που ξεκίνησα με στηρίζει και πιστεύει σε μένα και σε αυτούς που με αγαπάνε και με στηρίζουνε τα τελευταία χρόνια.»
Οφείλω να σου πω πως έκανες πολύ κόσμο να χαμογελάσει και να νιώσει υπερήφανος ως Έλληνας, ιδιαίτερα αυτή τη δύσκολη περίοδο που διανύει ο ελληνικός αθλητισμός.
«Μου έχουν στείλει πολλά μηνύματα στην προσωπική μου ιστοσελίδα στο facebook. Μιλώ με φίλους μου αλλά και με ανθρώπους που δε γνωρίζω, και αυτό που λαμβάνω είναι πως έκανα αρκετό κόσμο να νιώσει περηφάνια και να πιστέψει πως ο ελληνικός αθλητισμός υπάρχει ακόμα. Αυτά τα μηνύματα με κάνουν πολύ χαρούμενο και μου δίνουν δύναμη να συνεχίσω».
Το χρυσό μετάλλιο σήμανε ταυτόχρονα και την πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Τέταρτη συμμετοχή σε Ολυμπιάδα για σένα. Είναι μακρινός ακόμα αυτός ο στόχος;
«Το σκέφτομαι από πέρυσι.. Μετράω αντίστροφα ήδη. Περιμένω πώς και πως την 9η Αυγούστου του 2012…»
Είναι ένα αγώνισμα πολύ δύσκολο. Πόσο σκληρή είναι η προπόνηση που κάνεις;
«Η προπόνηση είναι το Α και το Ω. Για να βγει ο αγώνας χρειάζεται και πολύ προπόνηση. Φαντάσου ότι σε περίοδο προετοιμασίας διανύω 100 με 110 χιλιόμετρα την εβδομάδα. Είναι μέρες που μπορεί να κάνω και 20, 22 χιλιόμετρα. Όλα βέβαια μέσα στην πισίνα, γιατί η θάλασσα είναι κάτι εντελώς διαφορετικό και οι συνθήκες πολύ πιο δύσκολες. Το ψυχολογικό κομμάτι είναι πολύ σημαντικό σε τέτοια αγωνίσματα.»
Τόσο χρόνια η κολύμβηση μας έχει χαρίσει τεράστιες επιτυχίες. Η Πολιτεία έχει υπάρξει αρωγός σε αυτή την προσπάθεια;
«Η Ομοσπονδία έχει βοηθήσει πάρα πολύ. Τα τελευταία χρόνια ότι έχω χρειαστεί σε επίπεδο προετοιμασίας μου το παρέχει η ομοσπονδία και αυτό είναι πολύ σημαντικό για έναν αθλητή που κάνει πρωταθλητισμό. Σε ότι αφορά στην πολιτεία, νομίζω πως πρέπει να βοηθά τους αθλητές με διακρίσεις και τους νεαρότερους αθλητές που μπορούν και έχουν την ικανότητα να διακριθούν για να μπορούν να συνεχίσουν το έργο τους. Και δε μιλάω μόνο για οικονομική βοήθεια αλλά να τους δώσει κάτι πιο βασικό. Κίνητρο για να συνεχίσουν. Όλα αυτά που συζητάμε βέβαια είναι ουτοπικά, γιατί η Ελλάδα δυστυχώς αυτή τη στιγμή έχει πολύ πιο σοβαρά προβλήματα και βάσανα…».
Ένας πρωταθλητής στην κολύμβηση έχει την πολυτέλεια να μην ασχολείται με τίποτε άλλο πέραν από την προπόνηση του;
«Όταν ένας νεαρός αθλητής ξεκινάει την καριέρα του και έχει κάνει κάποιες διακρίσεις σε Πανευρωπαϊκό επίπεδο και δεν έχει καμία βοήθεια, ή θα πρέπει να σταματήσει ή να ζητήσει από τους γονείς του χρήματα για να συνεχίσει το κολύμπι. Οπότε αναγκάζεται να σταματήσει, ενώ θα μπορούσε να γίνει ένας σπουδαίος αθλητής που θα μπορούσε να εκπροσωπεί επάξια τη χώρα του».
Αρχική Δημοσίευση από Xander
