Ποιος μπορεί να ξεχάσει αυτόν τον συγκλονιστικό ήχο που δονούσε το στάδιο Καραισκάκη; Ο Ατίλιο ήταν το σύμβολό του και δυστυχώς δεν πρόλαβε να το δει στην σημερινή του μορφή. Κι αυτό γιατί σαν σήμερα πριν από 16 χρόνια, στις 11 Νοεμβρίου του 1994, έφυγε από τη ζωή από οξύ πνευμονικό οίδημα. Ετσι όλοι μείναμε με το παράπονο, γιατί τον θέλαμε μαζί μας στο σημερινό Καραισκάκη. Ηταν ο «ηγέτης» της ερυθρόλευκης εξέδρας και δεν είχε καμιά σχέση με τους υποτιθέμενους αρχηγούς της σημερινής εποχής.
Οσοι τον ήξεραν και αυτοί που τον ζούσαν από κοντά στην εξέδρα, θα θυμούνται το πόσο σεμνός ήταν ο άνθρωπος με το κόκκινο μπλουζάκι. Μπορεί να είχε την ικανότητα με τη τρομπέτα του να καθοδηγεί τον ερυθρόλευκο κόσμο, αλλά ποτέ δεν το έπαιξε αρχηγός και δεν θέλησε να κάνει τον ηγέτη. Για τον «Ατίλιο» πάνω από όλα ήταν ο Ολυμπιακός και ποτέ του δεν ξεχώρισε τον εαυτό του από την κόκκινη λαοθάλασσα. Ενιωθε ίσος προς ίσος παρά το γεγονός πως τα δικά του πνευμόνια ήταν αυτά που ξεσήκωναν το πλήθος.
Μπορεί η θρυλική του τρομπέτα να έχει σιγήσει, αλλά ο «Ατίλιο» θα ζει για πάντα στις καρδιές μας. Μπορεί από τότε πολλοί να πήραν τρομπέτα στα χέρια τους και να δοκίμασαν να δώσουν πνοή στην ερυθρόλευκη εξέδρα, αλλά όσο και αν προσπάθησαν... «ΑΤΙΛΙΟ» ήταν μόνο ένας.
Rate this article